مقاله: تاثیر کاربرد روی و پتاسیم بر برخی صفات فیزیولوژیکی و عملکرد گندم (Triticum Aestivum) تحت تنش خشکی

زبان: فارسی و انگلیسی

مولف: دکتر حمزه خانجانی افشار(مشاور رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان همدان)

چکیده:

به منظور بررسی تاثیر کاربرد روی و پتاسیم بر برخی صفات مورفولوژیکی و عملکرد گندم (Triticum aestivum L.) تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت اسپلیت-فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی (RCBD) با سه تکرار طی دو سال 97 و 98 در مرکز تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزي و منابع طبیعی همدان اجرا گردید.

 عامل کرت اصلی شامل سطوح آبیاری (نرمال و تنش رطوبتی) و عامل کرت فرعی شامل دو فاکتور محلول­پاشی کودهای پتاس و روی بود. محلول­پاشی کودها با استفاده از سمپاش دستی با در نظر گرفتن حجم دو لیتر آب برای هر کرت انجام پذیرفت. کود پتاس از منبع K2O (40 درصد) با احتساب 2 لیتر در هکتار در سه سطح 1) عدم مصرف، 2) محلول­پاشی در ابتدای مرحله آبستنی، 3) محلول پاشی برگی بعد از گرده افشانی و کود روی محلول در آب (10 درصد) با احتساب 4 لیتر در هکتار در سه سطح 1) عدم مصرف، 2) محلول پاشی در ابتدای مرحله آبستنی، 3) محلول‌پاشی بعد از گرده‌افشانی استفاده گردید. نتايج تجزيه واريانس بيانگر وجود تفاوت معني­دار بين تیمارها در تمام صفات مورد بررسي بود.

 تفاوت معنی­داری (p < 0.01) در تمامی صفات مورد ارزیابی تحت شرايط تنش و بدون تنش مشاهده گردید. مصرف توأم کود پتاسیم (K) و روی (Zn) در ابتدای مرحله آبستنی در مقایسه با شاهد، عملکرد دانه (5/4 درصد) و محتوای نسبی آب برگ (8/5 درصد) را در شرایط تنش افزایش داد. تنش خشکی سبب افزایش دمای برگ در سه مرحله به ترتیب0/8 ، 0/6 و 5/6 درصد نسبت به تیمار آبیاری نرمال گردید. با توجه به نتایج بدست آمده، استفاده از کود پتاسیم و روی بصورت محلول‌پاشی در ابتدای مرحله آبستنی سبب کاهش اثرات مضر تنش بر گیاه و همچنین افزایش عملکرد و محتوای نسبی آب برگ گندم می­شود.

جهت دانلود مقاله اینجا را کلیک نمائید.